Kartki z notatnika

Wróciłem wczoraj w nocy ze swoich rekolekcji dorocznych, tym razem wybrałem Polskę na miejsce rekolekcji, ale i tak nie uciekłem od klimatów irlandzkich, jako że prowadzone one były przez duet irlandzki, Ks. Kevina Scalona CM siostrę Briege McKenna OSC. Są oni słynni na cały świat, ze swojej posługi wstawiennictwa za kapłanów, ten swoisty ruch rozpoczął się około 40 lat temu z inicjatywy ks. Kevina w Irlandii ale szybko rozprzestrzenił się na różne zakątki świata. Oto zdjęcia z tego czasu łaski ;)

(533)

Dzień wyniesienia na ołtarze kard. Newmana to nie tylko święto dla Kościoła w Wielkiej Brytanii – to kolejny promyk nadziei dla wszystkich którzy szukają prawdy w gąszczu różnych idei.

Pewnego razu kardynał Newman umieścił w liście do księcia Norfolku: następujące stwierdzenie ?Gdybym miał, co zresztą mało prawdopodobne, wznieść toast za religię, piłbym go za papieża, ale najpierw za sumienie, a dopiero potem za papieża?

Niewątpliwie wiedział jak ważne i drogocenne jest sumienie – jego samego przeprowadziło przez bardzo burzliwe dzieje. Jako nastolatek doświadczył przebudzenia wiary w protestanckim nurcie ewangelikalnym, później studia i święcenia kapłańskie w Kościele anglikańskim i po 20 latach posługi, pracy i zgłębiana wczesnochrześcijańskiego nauczania Ojców Kościoła wstąpił do Kościoła katolickiego, gdzie został kapłanem a ostatecznie kardynałem.

Nie chcę w całości przytaczać jego biografii, tą można odnaleźć w wielu miejscach w internecie (Zachęcam do zapoznania się z jego tak sylwetką jak i twórczością, a szczególnie dziełami „Pro Vita Sua”  i „O rozwoju doktryny chrześcijańskiej”).

Dzisiejsza beatyfikacja, o której w dniu wczorajszym Benedykt XVI powiedział że była bardzo oczekiwana od przez wielu od bardzo dawna, to ważny moment nie tylko w życiu Kościoła w Wielkiej Brytanii. Tę beatyfikację przyrównał bym do wyniesienia na ołtarze Edyty Stein, która również kilkadzisiąt lat później przeszła długą drogę w sumieniu od przekazanego w dzieciństwie judaizmu, przez ateizm aż do odnalezienia swojego miejsca w Kościele katolickim i oddaniu się Bogu na zawsze w klauzurze karmelitańskiej.

Te obie postacie mogą być dobrymi przewodnikami dla współczesnego europejczyka, szczególnie tych którzy w gąszczu ideologii, religijnych systemów i wierzeń szukają prawdy.

Osobiście dzisiejszy dzień jest dla mnie bardzo radosnym i bardzo osobisym, gdyż mogłem niejako namacalnie dotknąć dzieła bł. kard. Newmana. Żyjąc bowiem przez 1,5 lata w Dublinie, byłem bardzo częstym gościem w kościele który wybudował w ogrodzie swojej rezydencji, kiedy został poproszony przez irlandzkich biskupów o założenie katolickiej uczelni w Irlandii. Kościół ten dedykowany Maryi Stolicy Mądrości, charakteryzuje się specyficznym pięknem, które nawiązuje do starożytnych  rzymskich bazylik chrześcijańskich a sam wizerunek patronki góruje w bogato zdobionym sklepieniu nad prezbiterium.

Można powiedzieć duch Newmana jest tam ciągle żywy, gdyż trzeba ze szczerością przyznać, że zarówno treść i jakość nauczania, jak i oprawa liturgiczna wyróżniała się bardzo pozytywnie wśród innych kościołów w Dublinie. Z tego powodu lubiłem nawiedzać to miejsce – i będzie ono na pewno jednym z pierwszych które nawiedzę już jako prezbiter, przybywając tam po święceniach kapłańskich.

Błogosławiony kard. Newman będzie dla mnie na pewno przewodnikiem i wsparciem w  mojej pracy  pastoralnej tak w Wielkiej Brytanii jak i w Irlandii, którą rozpocznę od przyszłego roku. Ufam, że pośród Kościoła będącego z jednej strony w wewnętrznym kryzysie a z drugiej strony zmagającego się z liberalizmem i sekularyzacją, pomoże wiernie trzymać się Prawdy Objawionej, której sam tak wiernie szukał, pragnął i odnalazł.

Błogosławiony kardynale Newmanie – módl się za nami!

Pieniężno, 19 września 2010 r.

Artykuł pierowotnie został przeze mnie napisny do działu „artykuły użytkowników” na stronie deon.pl

(21)

Dziś Kościół zyskał nowego błogosławionego. Jego postać inspirowała mnie od lat, dlatego trwając w radości jego wyniesienia na ołtarze postanowiłem poświęcić mu kilka słów. O kim mowa? Sam zobacz!

(68)

Słowa refleksji o doświadczeniu ślubów wieczystych jaką napisałem kilka dni po tym wydarzeniu.

(38)

List jaki napisałem na koniec mojego pielgrzymowania, po Niemczech i Holandii. Pielgrzymowanie to było ostatnim etapem tzw. nowicjatu wieczystego, który przygotowywał mnie do ważnego wydarzenia, które będzie miało miejsce już za niecałem 1,5 miesiąca.

Plik z listem

(48)

Dobiega końca ta sobota, w sumie powinienem iść już spać, jutro wiele spraw pastoralnych i związanych z obsługą domu. Ale w dni takie jak ten dziś jakoś chce się chłonąć każdą chwilę.

Już wyłączyłem serwisy radiowe i TV a cały dzień mi towarzyszyły, krok po kroku zapoznając z rozmiarem tego co się stało.

A zaczęło się po prostu smsem od bliskiej mi osoby „Słyszałeś o wypadku naszego rządu?” i tak zwykła sobota w pustym klasztorze (bo większość wyjechała na czuwanie na Jasną Górę)  zamieniła się w dzień współodczuwania z narodem.

Początkowo wiadomość przedzierała się do świadomości aby ugruntować się z czasem, jako fakt wokół którego trzeba stanąć i odpowiedzieć – w duchu wiary. Bo dla mnie to jednej z tych dni kiedy czuje się, że jest w nim ingerencja Innego Świata.

Na pewno nie wierzę w przypadki… Wiem, że to jest na pewno Znak, zbyt znacząca jest data, miejsce, kontekst ostatnich wydarzeń.

To co mnie najbardziej uderza a czego się nie spodziewałem i same media też – prezydent i jego żona, chyba żaden z poprzedników nie był tak bardzo wyśmiewany – często irracjonalnie i bezpodstawnie, rośnie do rangi męża stanu.

W sobotę kończyła się Nowenna do Miłosierdzia Bożego – zupełnie identycznie jak 5 lat temu, kiedy umierał Jan Paweł II , a jej intencja na ostatni dzień: aby oziębłe dusze wróciły do miłości Boga. Oby takie wydarzenia budziły nas ze snu…

Co z tym wydarzeniem nasz naród zrobi? O tym się przekonamy już niebawem, ale nie trzeba czekać, ważne co z tymi faktami zrobisz Ty i ja.

(44)

Pozbieranych kilka myśli i wspomnień z Tygodnia Misyjnego 2009, a wklikanych kolejny raz w pociągu powrotnym na Warmię…

(więcej…)

(43)

Kilka refleksji na podsumowanie urlopu  wklikanych przy akompaniamencie stukotu torów pociągu…

Trasa Dębica ? Kraków, wieczór 28 sierpnia A.D.2009

  (więcej…)

(49)

Kolejne urodzinowe refleksje… (więcej…)

(9339)

O pustyni i upadku murów Jerycha.  (więcej…)

(578)